تاریخچه
نخستین طرح کشتیهای «میکل آنژ» و «رافائل» در سال ۱۹۵۸ میلادی کشیده شد. قرار بود هنر تاریخی طراحی ایتالیاییها با هنر و صنعت مهندسی کشتیسازی آن زمان در هم ممزوج شود و دو شناور بزرگ را ایجاد کند. طراحیها در ابتدا، دو کشتی را با بدنهٔ سیاه رنگ و دو دودکش بزرگ سفید نشان میداد. اما برخلاف دیدگاه سنتی کشتی سازان ایتالیایی، طراح این پروژه تصمیم به طراحی یک کشتی مدرن گرفت؛ بنابراین دوباره تیم طراحان دست به کار شدند و کشتی ای را با بدنهٔ سفید همراه با دو دودکش بزرگ مشبک به سرپرستی پروفسور «موتورینو» استاد دانشگاه پلی تکنیک تورینو طراحی کردند.
طراحی غریب و بیسابقهای شده بود. در ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۲ (یکشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۴۱) ابتدا کلید ساخت خواهر کوچکتر، کشتی میکل آنژ زده شد. پنج ماه بعد ساخت جفت بزرگتر این کشتی آغاز شد و رافائل نیز رخ نشان داد. سه سال بعد در ۱۹۶۵ (۱۳۴۴ ش) بود که کشتی میکل آنژ به آب انداخته شد و سفر خود را میان بندر جنوا و نیویورک آغاز کرد. کمی بعد هم رافائل به طول ۲۷۵/۵ متر و عرض ۳۱ متر ساخته شد.
رافائل را از همان ابتدا بسیار بزرگتر و مجلل تر ساخته بودند و فقط در دریای مدیترانه به سفرهای دریایی فرستاده میشد. کمی بعد این کشتی گرانبها نیز میان جنوا و نیویورک سفرهای عظیم دریای اش را با ۱۷۷۵ نفر مسافر آغاز کرد. امکانات امکاناتی که در رافائل و میکل آنژ تعبیه شده بود حیرت انگیز بود. در کشتی رافائل ۸۵۰ خروجی رادیو تلفنی، ۶ استخر شنا، ۷۵۰ کابین، ۱۸ آسانسور، ۳۰ سالن اجتماعات، تالار نمایشی با ۵۰۰ صندلی و باشگاههای ژیمناستیک و پرورش قوای جسمانی و… ساخته شده بود. اما باید به چیزی اعتراف کرد و آن این بود که این دو خواهر زیبارو و پرجاه و جلال، هیچگاه نتوانستند حتی لیرهای برای خطوط دریایی کشتیرانی ایتالیا منفعت به دست بیاورند! چرا که با وجود استقبال زیادی که از این دو کشتی میشد، هزینههای سنگین نگهداری آنها دیگر جایی را برای منفعت باقی نمیگذاشت.
رافائل در سال ۱۹۶۵ تا ۹۰ میلیون دلار قیمت گذاری شده بود، اما ایتالیا از سرناچاری و اجبار و شرایط بحرانی اقتصادی، ده سال بعد رافائل و میکلانژ را که حدود ۴۵ میلیون دلار قیمت واقعی داشتند، هر کدام به مبلغ دو میلیون دلار به ایران فروخت!
در سال ۱۳۶۲ تصمیماتی برای بازگرداندن رافائل و میکل آنژ به سفرهای دریایی گرفته شد اما هنوز این تصمیم عملی نشده بود که در روز پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۳۶۲ هواپیماهای عراقی بالاخره در گرماگرم بمباران خارگ و بوشهر آن را هدف موشک قرار داده و به آن آسیب جدی وارد کردند به حدی که رافائل تا نیمه در آبهای کم عمق ساحلی لنگرگاه بوشهر فرورفت. چیزی نگذشت که یک کشتی باری به نام «ایران سلام» (ایران سیام) ناگهان به صورت اتفاقی با آن برخورد کرد و به بدنه اش آسیب جدی رساند و کاری را که هواپیماهای عراقی آغازش کرده بودند تمام کرد؛ رافائل کاملاً در اعماق خلیج فارس غرق شد.
اطلاعات غواصی
فاصله از ساحل بوشهر: حدود ۷ کیلومتر
طول کشتی: ۲۷۵
عمق روی عرشه: ۸ متر
عمق در پایین پروانه: ۳۰ متر
وضعیت قرارگیری در کف دریا: خوابیده به پهلو
بهترین زمان غواصی: اواخر اردیبهشت تا اوایل مهر
سطح فنی غواصی: پیشرفته بدون ورود به داخل؛ تخصص کشتی مغروق جهت ورود به داخل
با سپاس از زحمات جناب پارسا که راهنمای ما در این برنامه بودند.