پارک ملی نایبند با مساحت ۴۹۸۱۵ هکتار در دو استان بوشهر (شهرستان عسلویه) و هرمزگان (شهرستان پارسیان بخش کوشکنار) قرار دارد. مجموعه پارک ملی دریایی زیر نظر اداره کل محیط زیست شهرستان عسلویه میباشد. حدود ۲۷ هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است.
این منطقه در ۳۲۰ کیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر شامل: خلیج نای بند، منطقه نای بند و جنگلهای حرای (مرزهای عسلویه، بساتین و هاله) میباشد.
محدوده خشکی این پارک ملی با وسعت ۲۲۵۰۰ هکتار بصورت دماغه مرتفع در ساحل جنوبی خلیج نای بند قرار دارد. و گونههای کل و بز، قوچ و میش، و گونه نادر جبیر و جیرفتی را در بر دارد. این منطقه از سال ۱۳۵۷ بعنوان منطقه حفاظت شده شناسایی شدهاست. خلیج نای بند دارای زیستگاه دریایی مرجانی و علفهای دریایی است.
در چشم انداز طبیعی این منطقه دارای خورهای متعدد، جنگلهای حرا، سواحل ماسهای و درختان کهنسال انجیر معابد، دشتهای مشجر درههای عمیق و صخرهای وجود دارد.
این منطقه از نظر تنوع جانوران وحشی منحصر به فرد است و دارای میش و قوچ، کل، بز وحشی، آهو، جبیر و پلنگ است. جبیر را آهوی هندی و آهوی کویری نیز مینامند. جبیر کمی کوچکتر از آهو با پوست اُخرایی رنگ است که رنگ سفیدی در زیر شکم دارد. شاخ آن مستقیم با انحنایی در طرف جلو است که پیچ قلاب مانند نوک شاخ آهوی ایرانی را ندارد.
افسوس و صد افسوس که این پارک ملی زیبا به دلیل آلودگیهای نفتی عسلویه و بی مبالاتی مسئولین در خطر نابودی کامل است
منبع: ویکیپدیا
بسیار ممنون از اطلاعات مفید این منطقه یکی از غنی ترین ریفهای مرجانی را در گذشته داشته که متاسفانه اکنون به خاطر آلودگی های نفتی منطقه عسلویه آسیبپذیر شدهاند
بله متاسفانه بیشتر طبیعت ایران به واسطه بی مبالاتی و بی تفاوتی مسوولین و بی فکری ساکنانش به مرز نابودی رسیده است.